Aantal referenties van opgeloste gedragsproblemen..

Sylvie

*************************************************************************************************************************************************************

Diablo wilde niet gevangen worden in de wei

 

 

Zolang als ik Diablo ken, en ook van de vorige eigenaar weet ik, dat hij zich niet altijd even makkelijk liet vangen in de wei. Vooral in de zomer, wanneer er lekker veel gras op het land staat, moest ik ruim de tijd nemen om Diablo uit het land te halen en in de wei liet ik altijd zijn halster om. Gelukkig is Diablo heel nieuwsgierig en kon ik allerlei “trucjes” verzinnen om hem te pakken te krijgen. Knuffelen met zijn weidegenoten, doen alsof ik een lijntje in de wei ging verzetten of de plantjes in de wei bestuderen, het kon soms even duren, maar als zijn nieuwsgierigheid werd geprikkeld kwam hij toch altijd even kijken. Met mijn stalgenootjes maakte ik regelmatig grappen over welke truc we nu weer zouden kunnen gebruiken om hem te pakken te krijgen.

 

Echter ongeveer een jaar geleden, begon het gedrag van Diablo te veranderen in de wei. Het bleef niet alleen maar bij zich niet laten pakken, maar hij begon ook steeds meer dominant gedrag naar mij te vertonen in de wei. Zodra ik naar hem toe wilde lopen om hem te pakken ging hij voor mij staan en begon met zijn been te schrapen, deed zijn oren in zijn nek, kwam omhoog of draaiden zijn achterhand naar me toe. De ene keer was dit erger dan de andere keer, maar dit gedrag vond ik niet meer zo grappig van hem.

 

Ongeveer een half jaar geleden kwam Florence op mijn pad, via een stalgenoot. Zij had grondwerkles van Florence en ik zag hoe de band met haar paard daardoor verbeterde, maar ook de ontwikkeling van haar paard zelf. Dat wilde ik ook, dus begon ik met lessen bij Florence. Na een aantal lessen vroeg ik haar of ze mij ook zou kunnen helpen met het uit-de-wei-haal-probleem en ik ben nog steeds erg blij dat ik dat heb gedaan.In één sessie heeft ze me laten zien, hoe ik de leiderschapstechnieken welke ik eerder van haar geleerd had tijdens een les loswerken, kon gebruiken om Diablo mij te laten accepteren als zijn leider. Deze technieken zijn geheel zonder geweld en is volledig gebaseerd op je lichaamstaal. Al vrij snel in de sessie gaf Diablo zich over en sindsdien heb ik geen problemen meer met hem uit de wei halen en kan hij zonder halster de wei op.
Wat een relatief kleine verandering van lichaamshouding al niet voor effect kan hebben. Dank je wel Florence!

 

 

*************************************************************************************************************************************************************

Mijn paard is doodsbang voor de dierenarts!



Mijn paard had heel veel angst voor de Dierenarts. Ze hoefde maar in de buurt te komen of mijn paard werd soort van gek.

Aangezien dit gedrag steeds erger en gevaarlijker werd heb ik hulp gezocht en kwam ik terecht bij Florence  Faber.

We hebben 4 keer een sessie gehad waarmee me met veel rust en geduld aan het werk gingen.

Mijn paard reageerde heel goed op de behandeling dus gingen we over naar de ultieme test ( de Dierenarts).

Uiteraard was zowel ik als de dierenarts een beetje gespannen want we wisten immers hoe mijn paard kon reageren.

Toen gebeurde wat ik me niet voor kon stellen.... in 45 min was zelfs mijn paard zijn gebit gedaan!




Ik kan en zal iedereen Florence aanbevelen! 5 sterren voor deze topper. 

 

 

**************************************************************************************************************************************************************

Ik kon niet meer van mijn paard afstappen!

 

 

Wat ben ik nog steeds elke dag blij dat ik Florence gemaild heb. Onze 4 jarige laat zich nu heerlijk douchen op de wasplaats, zonder voor binnenhuisarchitect te spelen. Ook vliegenspray is geen "ding" meer waarvoor hij met 4 benen de lucht in hoeft te springen. 

 

Voordat je ons kwam helpen, vond onze 4 jarige ook het op en afstijgen echt mega spannend. Soms duurde het ruim een haf uur voordat we eraf konden of erop. En op een gegeven moment begon hij ook extreem te bokken bij het opstijgen, zodat je er weer snel naast lag. Om hem weer ontspanning aan te leren, hebben we ook echt even de tijd genomen. In alle rust, zonder schreeuwen of zonder andere paardonvriendelijke acties, leerde jij aan Gues weer te ontspannen wanneer iemand aan het zadel wiebelde, over hem heen hing, enzovoort. Daarna leerde jij het ons, zodat we samen verder konden oefenen. En nu staat hij soms echt half te slapen wanneer ik ga opstijgen. Ook nadat hij 5 dagen rust kreeg vanwege vakantiedrukte bij ons, was het gewoon weer opstappen en wegrijden. 

 

Lieve Florence, bedankt voor alles wat je ons geleerd hebt en dat we onze lieve en betrouwbare Gues terug hebben gekregen. 




Groetjes Bas en Anne

**************************************************************************************************************************************************************

Zigor laat zich niet inenten



 

Mijn paardje was getraumatiseerd met inenten. Elk jaar hebben we wel weer wat nieuws geprobeerd. Praam hielp niet, afleiden hielp niet, er is nog op hem 'gedart' en dat hielp natuurlijk ook niet,  andere DA hielp niet, langs de DA rijden en dan niks vermoedend een spuit erin hielp ook niet, de DA assistent had nog aangeboden erop te gaan zitten en dan inenten, hij is met haar erop naar huis gecrosst. Uiteindelijk deden we nu de laatste jaren eerst een verdovingspasta geven en daarna ente ik hem zelf in. Maar je paard drogeren is natuurlijk ook niet ideaal.

 

Florence is 2 keer geweest en hij staat nu gewoon stil met inenten. Ze neemt de tijd voor het probleem en bouwt alles rustig op. Ik ben er dus heel blij mee dat ik mijn paardje nu eindelijk op een diervriendelijke manier kan inenten! Ik vind het vooral een fijn idee dat hij niet meer op zijn achterbenen staat van alleen al het zien van een spuit, maar dat hij nu gewoon 'relaxt' stilstaat.

Florence is niet bang en blijft ook rustig, erg fijn dus!

**************************************************************************************************************************************************************

Ik ben RADELOOS, mijn paard is gevaarlijk!!

 

Froukje kwam als jaarling bij mij, ze was toen heel bang en erg schuw, als veulen had ze alleen contact gehad met haar moeder en na het afspenen is ze bij een shetlander jaarling gezet. Contact met mensen heeft ze nooit echt gehad. De dag dat ik haar op kwam halen stond ze zwaar verdoofd. In eerste instantie vond ik het dood eng haar zo te moeten vervoeren, maar aan de andere kant had ik zoiets, ze moet hier weg. 
 
Ik heb haar op de trailer gezet en ze liep er zo op. (kon ook niet anders)Eenmaal thuis op de wei, want ik had geen stal, ben ik bij haar gebleven tot de verdoving uitgewerkt was, omdat ik het eng vond met de andere paarden en de sloten. De weken daarna ben ik rustig aan begonnen met aanraken, niets moest en Froukje gaf aan tot hoever. Dit ging eigenlijk best goed na een week.  

Eenmaal op stal, begonnen de problemen, ik mocht haar niet aanraken, voetjes vragen kostte bijna je leven, ze trapte echt gericht naar je, later begonnen ook de problemen met het uit stal halen en naar de wei/paddock brengen, steigeren, ervan door willen gaan, door je heen lopen. De problemen werden op een gegeven moment zo groot dat ik het gevaarlijk begon te vinden, omdat bij ons op stal ook andere overdags haar binnen en buiten moesten zetten. Voor mij was Froukje een stapje te veel. Ik moest professionele hulp hebben, want anders zou dit voor haar en voor mezelf heel gevaarlijk gaan worden.
 
Ik kwam via via in contact met Florence en na een telefoongesprek met Petra van 2 moons, die zelf in Frankrijk zat en niet kon komen, werd mij door Petra Florence aangeraden. Ik heb contact met haar gezocht en mijn verhaal verteld en gelukkig konden we spoedig een afspraak maken. De dag dat ze kwam daar heb ik echt naar uitgekeken, omdat ik al bekend was met het werk van Petra wist ik zeker dat het goed zou komen.  
 
Ze is met Froukje aan de slag gegaan, eerst samen een contractje afsluiten, wie lijdt wie, dat was al snel afgesproken en ik zag Froukje met de minuut voor mijn ogen veranderen. Haar hele uitstraling was al zoveel rustiger. Langzaam zag ik dat mijn boze merrie een super lieve eerlijk merrie worden. Daarna is ze nog even met het voetjes geven aan de slag gegaan en ook dit ging super. 
 
Froukje had nu bijna 3 jaar geworden, helaas door een stom ongeluk in het land, heb ik mijn prachtige merrie in moeten laten slapen. Ik mis haar nog iedere dag, maar wat heb ik veel van Froukje en Florence geleerd. Bedankt hiervoor.
 
Tot slot, ik kan iedereen die tegen problemen, of gewoon iets bij wilt leren aanraden om florence te contacten. Ik ben haar tot op de dag van vandaag nog steeds dankbaar dat ze bij mij en mijn Froukje langs is gekomen, zo hebben wij samen toch nog een half jaar een fijne rustige relatie gehad.
 


Angelique

**************************************************************************************************************************************************************

 

Tijdens het rijden schud mijn paard met zijn hoofd!

 

Met mijn 5 jarige paard liep ik tegen het volgende probleem aan: Tijdenshet rijden bleef hij steeds maar met zijn hoofd op en neer schudden. De ene keer liep hij continue zo, om nog geen minuut later weer goed nageeflijk te lopen, wat plotseling weer kon ‘uitbarsten’ in schudden. Op deze manier had ik dus totaal geen controle en werd het rijden steeds lastiger.




Eerst zocht ik de oplossing in iets lichamelijks, maar nadat de ostheopaat (hij zat goed in z’n vel), de tandarts (haken geveild) en de zadelmaker (niets mis met het zadel) langs waren geweest, bleef hij nog steeds met zijn hoofd schudden. Aangezien ik Florence al een tijd ken, was zij dus de eerste die mij te binnen schoot om mijn (rijtechnische) probleem voor te leggen!




Toen Florence langs kwam heb ik hem eerst gereden zodat zij kon zien waar ik precies tegenaan liep en of ik daar met mijn houding/zit/ed iets mee kon doen, dit was helaas niet zo. Florence is toen zelf opgestapt om het ook even te ‘voelen’ en wat dingen te proberen. Het was duidelijk geen rijtechnisch probleem en toen dit duidelijk was is ze het gaan aanpakken als 'gedragsprobleem'. Ze kwam tot de oplossing om op het moment dat hij wil (gaan) schudden even een paar kleine lichte tikjes met de zweep net achter het been te geven. Hierdoor werd het schudden voor hem minder leuk en hij deed het steeds minder! Toen ik weer opstapte en met deze oplossing aan de slag ging werd het schudden meteen al minder, en na een paar dagen dit consequent doorgezet te hebben is het nu helemaal verdwenen, en rij ik zelfs weer gewoon zonder zweep!




Ik ben erg blij deze rustige en geduldige manier waarop Florence het aangepakt heeft, en zal in de toekomst niet aarzelen om haar nog een keer te benaderen. Hoe klein het probleem ook lijkt, ik heb liever dat het rustig, geduldig en professioneel opgelost wordt dan dat ik er nog tijden mee verder moet tobben en misschien op die manier zelfs nog grotere problemen creëer!

 

 

**************************************************************************************************************************************************************

Mijn paard is bang voor nauwe doorgangen

 

 

Mijn paard, Mona, 18j KWPNner is al heel haar leven bang voor een nauwe doorgang.
Zo ook voor de staldeur. Initieel versnelde ze een beetje en liep dan zo de stal in. Geen vuiltje aan de lucht zou je zeggen. Echter werd het progressief erger. Zo erg dat ze in een galopsprong door de deur ging en dat geen normaal mens haar nog wou en kon tegenhouden. Op een gegeven moment is ze uitgegleden en heeft een peesscheur opgelopen. Toen was het hek van de dam.

 

Op stal hoorde ik positieve signalen van Florence Faber. Zij had immers een niet te laden paard, trailertraining gegeven en in een mum van tijd was het probleem opgelost. Dat leek mij wel een mooie kans en uitdaging voor mijn paard, mezelf en Floortje!

Het was een topdag. In een mum van tijd werd mijn 18 jarige merrie gereset. Ik leerde ook grondoefeningen met haar te doen en leerde over het gedrag van merries in een kudde. Tempo en afstand tussen paard en ruiter is iets wat JIJ bepaald, en niet andersom. Daarnaast leerde ik dat als je het hoofd laag kon krijgen, met behulp van een snoepje bijvoorbeeld, dat ze dan rustiger en meer ontspannen waren. 1-2-3 en het was gepiept. Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik haar gedwee Floor zag volgen en is een zeer rustige stap, compleet ontspannen door diezelfde staldeur zag gaan die ze nogmaal in een galopsprong neemt. Nog geen uur later deed ik het zelf, kicken!

 

Sindsdien heb ik elke avond geoefend en het is niet te geloven wat voor een ander paard ik heb teruggekregen. Het lijkt alsof ze mij nu ziet als leading mare. Daarnaast komt ze in de weide voor het eerst in jaren vanzelf naar me toe in plaats van dat ik haar tegen heug en meug moet proberen te vangen .
Floor bedankt!


Bibi hansson